به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از خراسان، همان طور هم که این روزها می بینیم تبلیغات گسترده ای در شبکه های مجازی برای گرفتن انواع فال در جریان است و همچنین کلاس های آموزشی که افراد مختلف در آن دوره می بینند تا بتوانند فال من و شما را بگیرند. ساعتی به گفت و گو با کسانی پرداختیم که قهوه ها را به امید یافتن نشانی از آینده می نوشند و ورق های تاروت را در جست و جوی اتفاقات آتی از دسته های مختلف بیرون می کشند...

 

به امید این که بتوانم با افرادی که این خانم فالگیر جوان، فالشان را گرفته است صحبت کنم، وارد ساختمان خانه اش می شوم؛ ولی مشتری آن ساعت فقط و فقط من هستم. فنجان قهوه را جلویم می گذارد. می خورم. فنجان را روی نعلبکی برمی گرداند و ... با انگشتم باید ته فنجان بکشم و حالا آغاز ماجراست... «یک مرد توی فالته» چشم به چشمم می دوزد، نگاهش می کنم، وقتی سکوت می کند، می پرسم خوب «کی هست؟» جواب می دهد:«پشتش را می بینم، صورتش پیدا نیست، می شناسی اش؟» . «از کجا بدونم درباره کی حرف می زنی؟» «اسمش یا احمد است یا حمید، یا حامد ... صبر کن.. مصطفی و مرتضی و مهران هم می بینم» در دلم می گویم: «جل الخالق! این ها کی هستند؟!» دوباره نگاهم می کند، «می شناسی شان؟» ته دلم می گویم: «کاش یکی از اسم ها برایم آشنا بود، تا می دیدم چه می گوید» ولی حتی یکی از این اسامی را در اطرافیانم نمی شناسم، جواب می دهم: «هیچ کدوم. اصلا افرادی با همچین اسم هایی در اطرافم نیستند نه در فامیل، نه بین همکاران و دوست و آشنا» زود ادامه می دهد:«این ها بعد از این سر راهت قرار می گیرند!» و باز جست و جوی ته فنجان «یک سند می بینم. به تازگی سندی را امضا کردی؟»با نگاهی پر از پرسش زل می زند توی چشم هایم.«تازگی هاااا... که نه...» مکثم را که می بیند، شارژ می شود انگار... «چرا. یک سند توی فالت هست. یک سبد گل هم می بینم خیلی خوب است. قرار است یک مالی، ثروتی، نمی دانم پول زیادی بهت برسه». تند تند حرف می زند، آن قدر که یادم نمی ماند چه چیزهایی گفت.